Neşet Günal'ın kır yaşamının sorunlarına yönelen resimleri, konu- üslup bütünlüğü içerisinde figürü ön plana çıkartan bir resim dilini ortaya koymaktadır. Günal'ın toplumsal bakış açısı dramatik yönü ağır basan bir yaklaşımı içermekteyken Nedim Günsür'ün bakış açısında ironik yön ağır basmaktadır. 1960'lı yılların başında, büyük bir bölümünü inşaat işçileri ve gurbetçilerin oluşturduğu bir dizi resim gerçekleştiren Günsür, geniş ufuklu manzaralar içerisine yerleştirdiği kalabalık figürlü resimlerinde, gerek Anadolu insanının günlük yaşamına gerek kentleşmenin trajikomik yansımalarına göndermeler yapmaktadır.

1960'lı yıllarla birlikte resim çalışmalarına ağırlık veren Cihat Burak ise, resimlerinde hiciv ve mizah yönüne ağırlık vermiştir:

"Tarih bilgisi, ilgisi ve derinlemesine okumuşluğu, mimarlık eğitimi ve bu donanımıyla Osmanlı- Türk toplumunun gerek mekansal gerekse sosyal özelliklerini kavrayışı hissedişi, hem Osmanlı hem Türk, hem batılı olarak düşünebilmesi sayesinde kendi yaşam serüveni ile paralel olarak Cumhuriyet dönemi Türk insanının yaşamı tüm çevre ve yönleri ile onun yapıtlarında duyarlı ve gerçekçi bir dille kimlik kazanmıştır."[GÜREL, Haşim Nur; Salyangoz Satıcılarının Seyir Defteri, s.21]

Bu dönemde toplumsal konulara eğilen sanatçılardan birisi de, 50'li yıllarda soyut resimler ürettikten sonra figüratif tarza dönüş yapan Nuri İyem'dir. Resimlerinde köyden kente göç eden insanları, gecekondu yaşamını ve genç Anadolu kadını portrelerini ele alan İyem, 60'lı yıllardaki figüratif canlanmanın en önemli isimleri arasında yer almaktadır.

Orhan Peker ve Turan Erol gibi güçlü sanatçı kimliklerin figür resmine kazandırdıkları taze soluk üzerinde durulmadan geçilemeyecek bir olgu olarak önem taşımaktadır. Öte yandan Bedri Rahmi Eyüboğlu ve onun yetiştirdiği öğrenciler tarafından temsil edilen halk sanatı ve folklor kökenli figüratif anlayış yaygın olarak temsil edilmeye devam etmektedir: "B.R. Eyüboğlu çeşitli dokusal etkiler elde etmek için kum, taş v.b. gibi her türlü malzemeyi kullandığı bu dönem resimlerinde geneldeki figüratif tutumunu korumakla birlikte geleneksel halk sanatları motiflerinin soyut da dahil olmak üzere her biçimini denemiştir."[İSKENDER, Kemal; "Türk Resminin Dünü, Bugünü ve Geleceği", Gergedan, Eylül 1988, S.19, s.25]